Czym jest NDT Bobath?

Metodę stworzyli Berta i Karol Bobath w latach 40 ubiegłego stulecia w Londynie. Berta jako fizjoterapeuta stosowała u swoich pacjentów różne pozycje ułożeniowe i wspomagania ruchu a później żądała od męża, który był neurologiem, uzasadnienia na podstawie wiedzy neurofizjologicznej, dlaczego akurat w ten sposób zareagował pacjent.
Na podstawie długoletnich obserwacji w swoim Instytucie podali konkretne wskazówki w jaki sposób pomagać osobom z problemami neurologicznymi. Szwajcarska fizjoterapeutka Mary Quinton i dr E. Koeng za zgodą Bobathów wykorzystały ich obserwację i dostosowały tę metodę dla dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym oraz niemowląt z innymi zaburzeniami rozwoju ruchowego.
Metoda ta jest cały czas udoskonalana aby mogła jak najlepiej pomagać dzieciom. W terapii stosuje się odpowiednie pozycje ułożeniowe dziecka. Ułatwia się i wyzwala ruch na podstawie punktów kluczowych, czyli kontrolnych (głowa, obręcz barkowa, biodrowa).
Główne cele to: normalizacja napięcia mięśniowego u dziecka z hipotonią lub z hipertonią; hamowanie nieprawidłowych odruchów i ruchów; wyzwalanie prawidłowych ruchów i wspomaganie ich przez wykorzystanie punktów kluczowych; utrzymywanie pełnej ruchomości w stawach jak również wyrabianie prawidłowej kontroli postawy i reakcji ruchowych. Dzięki temu dziecko może prawidłowo partycypować w środowisku domowym oraz wśród rówieśników, jest to najważniejsza potrzeba każdego człowieka być akceptowanym w swoim towarzystwie i móc aktywnie w nim uczestniczyć.
Metoda ta nie zakłóca podstawowych potrzeb rozwojowych dziecka a więc potrzeby miłości i bezpieczeństwa. Nie zaburza fizjologicznego rozkładu dnia dziecka, prawidłowej relacji matki z dzieckiem, a także nie powoduje przyzwyczajeń.
Podczas terapii ćwiczenia wplecione są w zabawę, gdyż jest ona najważniejszą i najbardziej potrzebną czynnością, bo przez nią dzieci zdobywają doświadczenia i lepiej się rozwijają. W przeciwieństwie do innych metod są one bezbolesne i bezstresowe dla małego pacjenta.


Wskazania do terapii metodą NDT - Bobath:

1. Niemowlęta z:
• wzmożonym napięciem mięśniowym, czyli hipertonią,
  
• obniżonym napięciem mięśniowym, czyli hipotonią lub wiotkością,
  
• asymetrią,
  
• zaburzeniami neurologicznymi - okołoporodowe uszkodzenia splotu barkowego, kręcz szyi, stopy piętowe, końsko - szpotawe,
  
• opóźnionym rozwojem psychoruchowym,
  
• Mózgowym Porażeniem Dziecięcym,
  
• zespołami genetycznymi (np. Zespołem Downa).
  


2. Dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym:
• z wadami postawy; skoliozą, płaskostopiem,
  
• z obniżonym napięciem mięśniowym.